11 Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού… Ένα κομμάτι πλαστελίνης στα χέρια μου… εύπλαστο, χαρούμενο στα χρώματά του αγνοώντας το γκρίζο του κόσμου…. Ένα κομμάτι πλαστελίνης που κρατώ και θα του δώσω ότι σχήμα επιθυμώ, χρειάζομαι, ονειρεύτηκα… ρήματα πολύ προσωπικά, πολύ δημιουργικά. Ρήματα που κρύβουν την ευθύνη της δημιουργίας και του αποτελέσματος. Η πλαστελίνη συνεργάσιμη, ανταποκρίνεται σε όλες μου τις διαθέσεις. Θα πρέπει να προσέξω καλά τι σχήμα θα της δώσω τελικά! Είμαι δάσκαλος, είμαι γονέας, είμαι αυτός που έχει στα χέρια του την πιο ευαίσθητη απ’ όλες τις πλαστελίνες του κόσμου. Χαρούμενη μέσα στα χρώματά της, αγνοώντας το γκρίζο του κόσμου. Θα πρέπει να πλάσω με την καρδιά και το νου, τα πιο όμορφα σχήματα που φαντάστηκε ποτέ κανείς… Τα χέρια μου είναι γεμάτα πλαστελίνες, τα χέρια μου κρατούν παιδιά... «Έχε το νου σου στο παιδί… Υπερασπίσου το παιδί… Γιατί αν γλιτώσει το παιδί… ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!»